Brama garncarska

  BRAMA GARNCARSKA

Powstała w XIV w. nieistniejąca, jedna z trzech głównych bram wiodących do miasta, znajdowała się u wylotu dzisiejszej ulicy Mickiewicza. Rozebrana w 1817 r.
Była bramą dwukondygnacyjną, z półokrągłą wieżą, przez pewien okres funkcjonowało na jednym z poziomów bramy więzienie. Została rozebrana w 1817 r. z uwagi na zły stan techniczny, możliwe zagrożenie z tym związane. Wybudowano przed nią w okresie nowożytnym dodatkowe fortyfikacje, których resztki (basteja) zostały rozebrane w 1946 r.
Wielokrotnie w XIX i na pocz. XX w. trwały dyskusje wśród władz miasta o całkowitej rozbiórce średniowiecznych fortyfikacji, od dawna nie spełniających funkcji obronnych, popadających w ruinę i generujących koszty prac remontowych. Dyskusje te pojawiły się jeszcze kilkakrotnie i na szczęście mury, poza drobnymi fragmentami, które się zawaliły czy je rozebrano, przetrwały do dzisiaj.

 THE POTTER GATE

The first of the three main gates leading to the city was located at the end of today’s Mickiewicza Street, and was taken down in 1817.

It was a two-story gate with a semicircular tower, for some time a prison functioned on one of the levels of the gate. It was demolished in 1817 due to its poor technical condition, and possible risk related to it. In the early modern period, additional fortifications were built in front of it, the remains of which (basteja) were pulled down in 1946. Many times in the nineteenth century and early 1980s, there were discussions among the city authorities about the complete demolition of medieval fortifications, which for a long time did not fulfill their defensive functions and fell into disrepair and generated high costs of renovation works. These discussions arose several more times and, fortunately, the walls, apart from the small fragments that have collapsed or were dismantled, have survived to this day.


DAS TÖPFERTOR

Es wurde im 14. Jh. erbaut und befand sich am Ende der heutigen Mickiewicza-Straße. 1817 wurde das Tor abgerissen.
Es war ein zweistöckiges Tor mit einem halbrunden Turm, für eine gewisse Zeit funktionierte auf einer der Ebenen des Tores ein Gefängnis. Es wurde 1817 wegen seines schlechten technischen Zustands abgerissen, ein mögliches Risiko, das damit verbunden war. In der Frühen Neuzeit wurden davor weitere Befestigungsanlagen errichtet, deren Reste (Basteja) 1946 abgerissen wurden.Viele Male im neunzehnten und frühen In den 1980er Jahren gab es Diskussionen in der Stadtverwaltung über den vollständigen Abriss mittelalterlicher Befestigungsanlagen, die lange Zeit ihre Verteidigungsfunktionen nicht erfüllten, verfielen und Kosten für Renovierungsarbeiten verursachten. Diese Diskussionen tauchten noch mehrmals auf und glücklicherweise sind die Mauern, abgesehen von kleinen Fragmenten, die eingestürzt oder abgerissen wurden, bis heute erhalten.